• شکستگی استخوان بازو
گاهی ممکن است استخوان بازو (طویل ترین استخوان اندام فوقانی) با یک ضربه مستقیم و بسیار قوی از ناحیه تنه بشکند البته چنین شایع تر است که گردن استخوان بازو (هومروس) در ناحیه شانه و معمولاً به علت افتادن دچار شکستگی گردد.( به خصوص در سالخوردگان) این نوع شکستگی از نوع ضایعات پایدار می باشد. ممکن است مصدوم مدت ها با درد سازش کرده و علی رغم شکستگی بازو فعالیت روزمره خود را بدون مراجعه به مراکز درمانی ادامه دهد.
• علایم
– دردي که با حرکت بیشتر می شود.
– علایم زیر نیز ممکن است وجود داشته باشد:
– حساسیت به لمس در روی موضع شکستگی
– تورم سریع
– کبودی که ممکن است با سیر آهسته تری گسترش یابد.
• اهداف درمانی
بی حرکت کردن بازو و ترتیب دادن انتقال مصدوم به بیمارستان
• اقدامات
1) بهتر است مصدوم بنشیند. به آرامی بازوی آسیب دیده را در راحت ترین وضعیتی که احساس می کند روی سینه اش قرار دهید. از او بخواهید در صورت امکان بازویش را نگه دارد.
2) اندام صدمه دیده را (طبق روش ذکر شده در مبحث آویز ها) در یک آویز بازویی قرار دهید و مقداری پد نرم مابین بازو و قفسه سینه قرار دهید.
3) اندام را توسط یک بانداژ پهن به قفسه سینه محکم کنید (طبق مبحث باند سه گوش ) طوری که اطراف سینه و روی آویز را در بر گیرد.در حین قرار دادن بانداژ پهن تا شده از دستکاری موضع آسیب دیده اجتناب کنید.
4) مصدوم را در حالت نشسته ، به بیمارستان بفرستید.
• آسیب های وارده به اطراف آرنج
شکستگی های ناحیه آرنج نسبتاً شایع اند و اغلب در نتیجه افتادن روی دست ایجاد می شوند.مشخصه شکستگی و یا در رفتگی استخوانهای ساعد، خشک و سفت شدن ناحیه آرنج می باشد.به نحوی که مصدوم نمی تواند آن را به طور کامل راست کند.اغلب شکستگی های ناحیه آرنج در بچه ها در استخوان بازو و مختصری در بالای آرنج رخ می دهند که یک آسیب ناپایدار محسوب می گردد.انتهاهای شکسته شده استخوان ممکن است حرکت کرده و به عروق خونی و اعصاب مجاور آسیب وارد سازند بنابراین بسیار ضروری است که مکرراً نبض مچ دست و جریان خون چک گردد.
• علایم
– دردی که با حرکت افزایش می یابد.
– حساس بودن موضع شکستگی
– احتمالاً وجود تورم و کبودی
– در صورت شکستگی سر استخوان زند زبرین (رادیوس)،بی حرکت نگاهداشتن آرنج
• اهداف درمانی
– بی حرکت کردن اندام فوقانی بدون ایجاد آسیب دیدگی بیشتر مفصل
– ترتیب دادن انتقال مصدوم به بیمارستان
• اقدامات
الف) اگر آرنج توانایی خم شدن دارد با اینگونه موارد همانند شکستگی بازو برخورد کنید و هر ده دقیقه یکبار نبض اندام صدمه دیده را در ناحیه مچ چک کنید.
ب) اگر آرنج توانایی خم شدن ندارد:
تذکر اول : سعی در حرکت دادن اندام آسیب دیده نکنید.
تذکر دوم : اگر کمکهای درمانی در راه است تلاشی در جهت بانداژ اندام صدمه دیده انجام ندهید.
1)در حالی که اندام مجروح را از ناحیه مچ، نگه داشته اید، ناحیه مصدوم را با به کارگیری آویز گردن و بانداژ پهن در بالا و پایین (طرفین) ناحیه صدمه دیده بی حرکت کنید.
2)با نرمه انگشتان خود نبض مصدوم را در ناحیه مچ ، هر پنج دقیقه کنترل کنید.هر گاه نبض ضعیف تر گردید شل بودن کافی آویز و بانداژ را بررسی نمایید.مصدوم را به بیمارستان بفرستید.
3)وضعیت جریان خون را می توان با بررسی انگشتان مصدوم نیز ارزیابی کرد.مخصوصاً در صورتی که مچ وی تحت پوشش بانداژ قرار گرفته باشد.
منبع: مباني كمك هاي اوليه ، ترجمه:دكتر نادر سيد رضوي. انتشارات:مؤسسه آموزش عالي علمي كاربردي هلال ايران. چاپ اول.1383.
