آندوکاردیت (به انگلیسی: Endocarditis) به معنی استقرار و تکثیر عامل عفونی در سطح داخلی قلب (آندوکارد ) و دریچه‌ها می‌باشد. اندوکاردیت باکتریایی بیماری خطرناک و گاها کشنده‌ای است . علایم بیماری :خستگی و ضعف، تب، لرز و تعریق زیاد خصوصاً در شب، کاهش وزن، وجود صدای غیر طبیعی در قلب، تنگی نفس، تند یا نامنظم شدن ضربان قلب است. بیمارانی که بیماری دریچه‌ای قلب یا دریچه مصنوعی و یا بیماری مادرزادی قلب دارند در صورت وجود باکتری در خون (باکتریمی) در معرض ابتلا به آندوکاردیت هستند. لذا باید آنتی بیوتیک پیشگیری کننده ( پروفیلاکتیک ) دریافت کنند، به خصوص هنگام بیماری و دندانپزشکی . به ندرت افراد با قلب طبیعی نیز دچار اندوکاردیت می‌شوند . قارچها نیز می توانند عامل آندوکاردیت باشند. درمان آندوکاردیت عفونی آنتی بیوتیک طولانی مدت و اغلب وریدی است.
منابع
- ویکی‌پدیا
- سیسیل مبانی طب داخلی. تهران ۲۰۰۴
