تب‌خال

از انواع هرپس ويروسهاي شناخته شده ، 6 نوع آن بر انسان تإثير مي گذارند
1-هرپس سيمپلكس نوع 1 (1- HSV ) كه معمولاٌ زخمهاي تبخال را در لبها ايجاد مي كند .
2- هرپس سيمپلكس نوع 2 ( 2- HSV ) يا هرپس ژنيتال
3-واريسلازوستر ( زونا )
4-ويروس اپشتين بار
5-سيتومگالو ويروس
6-ويروس B – لنفوتروفيك انساني

علت 80 درصد ضايعات دستگاه تناسلي خارجي و مبهل، HSV2 مي باشد . 20 درصد بقيه حاصل عفونت HSV-1 مي باشد.
بين HSV-1 و HSV-2 تشابهات نزديكي وجود دارد كه افتراق باليني آنها را غير ممكن مي سازد . تماس نزديك انسان از طريق دهان، واژن يا سرويكس براي اكتساب عفونت لازم است .
معمولاٌ ويروس در درجه حرارت اتاق يا خشك كردن كشته مي شود . وقتي كه تكثير ويروس كاهش مي يابد ويروس به طرف اعصاب حسي محيطي پيش مي رود و در عقده هاي عصبي به صورت غير فعال باقي مي ماند . يكي ديگر از علل عود عفونت مواردي است كه ميزبان در معرض استرس قرار مي گيرد .
در زنان باردار با هرپس فعال، اگر زايمان از طريق واژينال انجام شود، نوزاد ممكن است به ويروس آلوده گردد . اگر اين شرايط اتفاق بيفتد، خطر مرگ و مير جنين وجود دارد . بنابر اين در صورت عود عفونت در نزديكي هاي زمان زايمان بهتر است سزارين انجام گيرد .

محل و علائم ضایعات 

خارش و درد همراه با قرمزي و تورم منطقه آلوده وجود دارد . تبخالها به صورت تاولهايي نمايان مي شود كه ممكن است پاره نشوند، سپس زخمي و بعد تبديل به دلمه گردند .
در زنان اولين محل ابتلا معمولاٌ لبهاي مهبلي ( قسمت خارجي مبهل ) البته ممكن است سرويكس با واژن و پوست پرينه نيز مبتلا شوند . در مردان، معمولاٌ نوك آلت، پوست روي آن و تنه آلت تناسلي گرفتار مي شود . 4-3 روز بعد از شروع ضايعات، نشانه هاي شبيه آنفلوانزا ظاهر مي شود . تورم غدد لنفاوي در كشاله ران، افزايش خفيف درجه حرارت، تبخال، سردرد، دردهاي عضلاني و سوزش و درد هنگام دفع ادرار ( ديزوري ) غالباٌ‌ مورد توجه قرار مي گيرد .
درد در هفته اول وجود دارد و سپس كاهش مي يابد . ضايعات در طي دو هفته فرو كش مي كنند مگر اينكه دوباره عفونت ثانويه اي اتفاق بيفتد . بندرت ممكن است عوارضي ناشي از انتشار بيماري به خارج سيستم تناسلي اتفاق بيفتد . اين عوارض شامل ضايعات در ناحيه باسن، قسمت فوقاني ران ها يا حتي چشمها مي باشند، علت بروز اين عوارض لمس ضايعات و سپس لمس جاهاي ديگر بدن است . بايد به بيماران توصيه نمود كه پس از دست زدن به ضايعات دستان خود را بشويند .
ساير مشكلات احتمالي شامل مننژيت غير ميكروبي و استرس شديد رواني بعلت قطعي شدن تشخيص مي باشند .
درمان : عفونت HSV2 بهبودي كامل نمي پذيرد اما هدف از درمان آن، تسكين نشانه هاست . اهداف درماني عبارتند از : پيشگيري از انتشار عفونت، ايجاد راحتي براي بيمار ، كاهش بروز خطرات و شروع برنامه هاي آموزشي و مشاوره اي ،‌استفاده از داروهاي ضد ويروسي . داروهاي ضد ويروسي مي توانند نشانه ها را تضعيف كرده و دوره عفونت را كاهش دهند و در پيشگيري از عود آنها موثر هستند . معمولاٌ مقاومت به دارو و آثار جانبي دراز مدت ايجاد نمي شود . حملات بعدي خفيف تر از حمله اوليه است .

نكات مهم در خصوص بيماريهاي عفوني تناسلي : 

-داروهاي تجويز شده در درمان عفونت تناسلي بايد كامل مصرف شود. درمان نيمه كاره علاوه بر باقي ماندن بيماري مي تواند سبب مقاومت دارويي شود.
-در درمان برخي از عفونتهاي تناسلي بايد زن و شوهر هر دو داروي همزمان مصرف نمايند. -در طول مدت درمان عفونتهاي تناسلي بايد از نزديكي خودداري و حتي الامكان از كاندوم استفاده كرد. -رعايت بهداشت دستگاه تناسلي از جمله انتخاب لباس زير و نظافت ناحيه تناسلي به بهبود سريعتر عفونت ها كمك مي كند.
-اگر پس از پايان دوره درماني هنوز علامتهاي عفونت باقي مانده بايد براي معاينه و آزمايش بيشتر و شايد شروع داروي جديد به پزشك يا ماما مراجعه كرد.
-از خوددرماني پرهيز گردد.
-از پوشيدن لباسهاي تنگ و چسبان و لباس زير غير نخي خودداري گردد چرا كه به علت عدم جريان هوا در ناحيه تناسلي محيط براي رشد ميكروبها و ساير عوامل بيماريزا مناسب مي شود.
-لباس زير بايد در فاصله هاي زماني كوتاه عوض گردد و پس از شستشو در برابر آفتاب و يا با اتو خشك شود.
-رعايت بهداشت فردي مثل استحمام مرتب ، كوتاه بودن ناخنها، شستشوي دستها قبل و پس از اجابت مزاج، شستشو و خشك كردن ناحيه پرينه، عوض كردن مرتب پدهاي بهداشتي در طول روزهاي قاعدگي ضروري است. -بهترين راه براي جلوگيري از عفونتهاي تناسلي استفاده از كاندوم در هنگام مقاربت مي باشد. كاندوم علاوه بر جلوگيري از بارداري مانع از تماس ميكروبها بين زوجين مي شود.
-پس از پايان نزديكي به شستشوي قسمت خارجي اعضاي تناسلي و همچنين تخليه ادرار مي تواند سبب پيشگيري از عفونتهاي تناسلي شود.
-افراد مبتلا به بيماري ديابت و يا زنان حامله آمادگي بيشتري براي ابتلا به عفونتهاي تناسلي دارند لذا اين افراد به مراقبت بيشتري نياز دارند.
-حداكثر زمان استفاده از پدهاي بهداشتي در هر روز قاعدگي شش ساعت مي باشد تعويض به موقع آن از انتشار بوي بد و بروز احتمالي عفونتهاي تناسلي جلوگيري مي نمايد.

پيشگيري از عفونت مجدد يا انتشار آن : 

يكي از اهداف اصلي درمان، كاهش تحريك بافتي است كه بعلت خاراندن يا پوشيدن لباسهاي تنگ ايجاد مي شود. ناحيه پرينه بايد با استحمام روزانه و نظافت كافي آن پس از اجابت مزاج و دفع ادرار، تميز نگه داشته شود.
در هنگام آموزش زنان بايد در باره مصرف داروها از جمله شياف ها و ابزارهايي نظير اپليكاتورهاي مخصوص كرم‌ها به صورت عملي آموزش داد. به اهميت شستشوي دست قبل و بعد از تجويز دارو تإكيد كرد. براي جلوگيري از خرج دارو از واژن بيمار بايد تا 30 دقيقه بعد از گذاشتن دارو دراز بكشد. اگر دارو نشت كند بايد از يك پد تميز استفاده شود.
به طور طبيعي، استفاده از دوش يا اسپريهاي بهداشتي زنانه ضرورتي ندارد زيرا استحمام يا دوش روزانه و تميز نگه داشتن پرينه پس از دفع ادرار و اجابت مزاج، پاكيزگي پرينه را تضمين مي كند. اما در هنگام ابتلا به عفونت استفاده از روش هاي واژينال به منظور كاهش بوهاي نامطبوع و غيرطبيعي، حذف ترشحات اضافه، تغيير PH و وارد كردن محلولهاي شوينده و ضدعفوني كننده مفيد مي باشد.
-لباسهاي زير نخي يا پنبه اي با اندازه هاي متناسب به جاي البسه صناعي تنگ و چسبان كه سبب احتباس گرما و عدم جذب عرق مي شوند توصيه مي گردد.
شرط دوري از عفونتها حفظ تندرستي و سلامتي و كسب سلامتي نياز به افزايش آگاهي زنان در زمينه بيماريها و رعايت بهداشت در همه مراحل زندگي كردن زن به خصوص از دوران بلوغ تا يائسگي دارد لذا با اقدامات وسيع و آموزش همگاني زنان در خصوص بهداشت زنان و جلب مشاركت آن مي توان روز به روز بهره وري زنان در كليه عرصه هاي زندگي افزايش داد با توجه به نقش زنان در خانواده با حفظ سلامتي آنان سبب ارتقاء سلامتي خانواده شد.

درمان

درمان ضد ویروس با اسیکلوویر است ولی از درمانهای علامتی نیز استفاده می‌شود. همچنین داروهای گیاهی مانند میرتوپلکس کاربرد دارند.

منابع 

• سیسیل مبانی طب داخلی. تهران ۲۰۰۴
• ویکی‌پدیا