آگورافوبیا (بازار هراسی یا گذرهراسی)یا ترس از مکانهایی که امکان ترک آسان آنها وجود ندارد، به ترس مرضی از حضور در مکانهای پرازدحام و شلوغ، مثل سینما، مراکز خرید، وسایل حمل و نقل عمومی و… که امکان خروج فوری و راحت از این مکانها وجود ندارند، گفته می شود. این نوع ترس معمولاً با افکار اضطرابی دربارهٔ غش کردن یا از دست دادن کنترل در حضور جمع همراه است و عمدتا منجر به اجتناب از این محلها می شود.
اختلالات روانپزشکی همراه
این اختلال با حملات پانیک و اختلال پانیک بیشترین همزمانی را دارد.
اپیدمیولوژی (همه گیرشناسی)
شیوع یک سالهٔ این بیماری 30 در 1000 می باشد. در زنان دو برابر مردان مشاهده میشود و شروع آن در ابتدا یا اوایل دههٔ بیست زندگی است. بر خلاف زمان شروع فوبی ساده که در کودکی است.
نکات مهم درمانی
باید دانست که نخستین قدم در برخورد با آگورافوبیا، رد اختلال افسردگی است. ضمنا از آنجا که مهمترین فاکتور ابقاء کنندهٔ این بیماری اجتناب (avoidance)می باشد پس به همین دلیل باید بیماران را با موقعیتی که از آن اجتناب می کنند، رویارو کرد. (رویارویی یا exposure) و بیمار نباید تا زمان فرونشستن اضطراب آن موقعیت را ترک کند. گفتنی است که در کتاب oxford داروی توصیه شده برای درمان آگورافوبیا در صورت شکست درمان شناختی رفتاری، داروی ایمی پرامین می باشد.
منبع
- روانپزشکی کاپلان سادوک، چاپ :2001
- ویکیپدیا