بیماری پارکینسون (به انگلیسی: Parkinson’s Disease) یا PD، برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جيمز پارکینسون (James Parkinson) در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراين نام این بیماری به او تعلق یافت.
این بیماری همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بيماري با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. این بیماری درمان قطعی ندارد اما داروهایی مثلاً لوودوپا (levodopa) در درمان آن تجویز می‌شود البته نقش كاردرماني و فیزیوتراپی در این زمینه بسیار زیاد است زیرا مانع پیشرفت بیماری و محدودیت عملکرد می‌شود.
منابع
ویکی‌پدیا
سایت پزشکان بدون مرز
پایگاه جامع اطلاع رسانی پزشکان ایران
سیمای جمهوری اسلامی ایران
