موارد مصرف: اين فرآورده براي پيشگيري‌از بيماري هپاتيت B بعد از تماس تزريقي(سوزن تزريق يا تصادفي)، تماس غشاءمخاطي (ترشح تصادفي مايع) يا تماس‌خوراكي (استفاده از پيپت) با مواد HBsAgمثبت مثل خون، پلاسما يا سرم، درنوزادان متولد شده از مادران HBsAgمثبت‌و افراد در معرض خطر با عفونت هپاتيت Bمصرف مي‌شود.
تجويز ايمنوگلوبولين هپاتيت B قبل ياهمراه واكسن هپاتيت B نه تنها با ايجادپاسخ ايمني فعال نسبت به واكسن تداخل‌ندارد، بلكه دستيابي سريع به سطوح لازم‌پادتن ضد هپاتيت را موجب مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين فرآورده، حاوي مقدارزيادي از پادتن ضد آنتي‌ژن سطحي‌ويروس هپاتيت Bمي‌باشد. تجويز مقدارتوصيه شده اين فرآورده باعث فراهم‌نمودن سطح قابل تشخيص اين‌ايمنوگلوبولين مي‌شود كه تقريبا براي‌مدت 2 ماه يا بيشتر باقي مي‌ماند.
هشدارها: 1 ـ در افراد با سابقه واكنشهاي‌حساسيتي سيستميك اين فرآورده بايد بااحتياط مصرف شود. اپي‌نفرين‌بايد دردسترس باشد.
2 ـ هنگام تزريق اين فرآورده، احتمال‌انتقال بيماريهاي ويروسي وجود دارد.
عوارض جانبي: درد موضعي در محل‌تزريق، كهير و آنژيوادم از عوارض جانبي‌عمده اين دارو مي‌باشند.
تداخل‌هاي دارويي: بدليل تداخل اثر باواكسن‌هاي ويروسي، تا سه ماه بعد ازتزريق ايمنوگلوبولين هپاتيت B، از تجويزواكسن‌هاي ويروسي بايد امتناع كرد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ بدليل احتمال بروزواكنشهاي شديد، از تزريق داخل وريدي‌اجتناب شود. ترجيح در عضله ران يادلتوئيد تزريق شود. بعلت احتمال خطرآسيب به عصب سياتيك نبايد در عضله‌سريني تزريق شود.
2 ـ فرآورده را بايد در دماي 2-8 درجه‌سانتيگراد نگهداري و از انجماد آن‌جلوگيري كرد.
مقدار مصرف:
پيشگيري بعد از تماس: مقدار توصيه‌شده 0/06ml/kg مي‌باشد و مقدار مصرف‌معمول براي بزرگسالان معادل 3-5ميلي‌ليتر است. مقدار مورد نياز را
بايد بلافاصله (يا حداكثر طي 7 روز)
بعد از تماس عضلاني تزريق كرد. 28-30روز بعد اين تزريق را بايد تكرار
نمود.
پيشگيري در نوزادان متولد شده ازمادران HBsAgمثبت: بلافاصله بعد ازتولد (يا حداكثر طي 12 ساعت) مقدار نيم‌ميلي ليتر از دارو را بايد در داخل عضله‌ران تزريق كرد.
افراد در معرض خطر با عفونت هپاتيتB: ايمنوگلوبولين هپاتيت B(براي نوزادان‌نيم ميلي‌ليتر و براي بزرگسالان0/06ml/kg) را همزمان يا يك ماه قبل ازواكسن هپاتيت Bبايد تزريق كرد.
اشكال دارويي:
Injection: 0.5, 1 , 5ml vials
