موارد مصرف: ديكلوفناك سديم در درد والتهاب ناشي از بيماري روماتيسمي شامل‌آرتريت جوانان و ديگر اختلالات عضلاني ـاسكلتي، دردهاي بعد از جراحي و نيزنقرس حاد به‌كار مي‌رود.
مكانيسم اثر: ديكلوفناك از مهاركننده‌هاي‌قوي آنزيم سيكلواكسيژناز است كه توليدطي 2 سال گذشته گزارشات متعددي ازفلج ناشي از تزريق ديكلوفناك در كودكان‌زير 13 سال به مركز ثبت و بررسي‌عوارض جانبي داروها ارسال شده است.پروستاگلاندين، پروستاسايكلين وترومبوكسان را كاهش مي‌دهد.
فارماكوكينتيك: ديكلوفناك از راه‌هاي‌خوراكي يا ركتوم به‌طور كامل جذب‌مي‌گردد. حداكثر غلظت سرمي 2 ساعت‌بعد از مصرف خوراكي ايجاد مي‌شود.اتصال پروتئيني دارو 99 درصد بوده ومتابوليت‌هاي دارو غيرفعال و نيمه عمر آن2 ساعت است. دارو عمدت از راه ادرار دفع‌مي‌گردد.
موارد منع مصرف: در بيماران حساس بهASA يا ديگر داروهاي NSAID در بيماران‌دچار پورفيري كبدي نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ در بيماران دچار اختلالات‌كليوي، كبدي يا قلبي با احتياط و با
حداقل ميزان ممكن به‌كار رود. در ضمن‌وضعيت عملكرد كليه مرتب كنترل
گردد.
2 ـ در بيماران دچار زخم معده فعال ازمصرف آن خودداري شود. همچنين‌بيماران با سابقه زخم بهتر است از مصرف‌اين دارو پرهيز نموده و در صورت بروزصدمات معدي ـ روده‌اي مصرف آن قطع‌گردد.
3 ـ اين دارو در افراد پير و همچنين افرادي‌كه سابقه حمله آسم و حساسيتي دارند بااحتياط مصرف شود.
طي 2 سال گذشته گزارشات متعددي ازفلج ناشي از تزريق ديكلوفناك در كودكان‌زير 13 سال به مركز ثبت و بررسي‌عوارض جانبي داروها ارسال شده است.
عوارض جانبي: عوارض گوارشي شامل‌تهوع، اسهال، و نيز گاهگاهي خونريزي يازخم ممكن است بروز نمايد. واكنش‌هاي‌آلرژيك بويژه آنژيوادم، برونكواسپاسم وبثورات جلدي و نيز عوارضي نظيرسرگيجه، سردرد، اختلالات شنوايي مانندوزوز گوش و دفع خون از ادرار ممكن‌است ايجاد گردد.
طي 2 سال گذشته گزارشات متعددي ازفلج ناشي از تزريق ديكلوفناك در كودكان‌زير 13 سال به مركز ثبت و بررسي‌عوارض جانبي داروها ارسال شده است.
تداخل‌هاي دارويي: در مصرف همزمان بامهاركننده‌هاي آنزيم تبديل كننده‌آنژيوتانسين (ACE)، سبب مهار اثر ضدفشار خون اين داروها گرديده، و احتمالاخطر نارسايي كليوي و هيپركالمي راافزايش مي‌دهد. مصرف داروهاي ضدميكروبي از دسته كينولون‌ها همراه‌ديكلوفناك خطر بروز تشنج را افزايش‌مي‌دهند. خطر سميت كليوي در صورت‌مصرف همزمان سيكلوسپورين وديكلوفناك افزايش مي‌يابد. دفع ليتيوم
و نيز احتمالا متوتركسات به‌وسيله اين‌دارو كاهش يافته، سميت آنها افزايش‌مي‌يابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در سابقه زخم معده‌يا اختلالات شديد كبدي با احتياط مصرف‌شود.
2 ـ در محل تزريق ممكن است دردوگاهگاهي صدمات بافتي ايجاد گردد.
3 ـ مصرف شياف ممكن است سبب‌تحريك موضعي گردد.
4 ـ شكل تزريقي اين دارو در كودكان زير13 سال نبايد مصرف شود.
مقدار مصرف:
خوراكي:
از راه خوراكي 75-100 mg/dayبه‌صورت منقسم در 2-3 مقدار منقسم‌ترجيح بعد از غذا مصرف مي‌گردد.
تزريقي:
تزريق در عمق عضلات سرين، در حالات‌حاد و بعد از جراحي به‌ميزان 75mg/day(يك‌بار و در حالات شديد دو بار در روز)
و حداكثر 2 روز انجام مي‌شود. در كوليك‌حالب‌ها، 75 ميلي‌گرم تزريق مي‌شود كه
در صورت لزوم 30 دقيقه بعد تكرارمي‌گردد.
شياف
به‌ميزان 100 ميلي‌گرم و معمولا در شب‌استعمال مي‌شود.
اشكال دارويي:
Tablet: 25 mg
Suppository: 50 mg
Injection: 75 mg/3ml
Topical Gel: 1%
