موارد مصرف: اين دارو به‌عنوان داروي‌كمك بيهوشي براي شل كردن عضلات وتسهيل كنترل بيمار طي تنفس مصنوعي‌مكانيكي مصرف مي‌شود. همچنين براي‌لوله‌گذاري داخل ناي و جراحي‌هايي كه‌نسبت طولاني مدت هستند و شل شدن‌عضلات در آنها ضرورت دارد و كاهش‌شدت انقباضات عضلاني ناشي از حملات‌تشنجي مصرف شده‌است.
مكانيسم اثر: اين دارو با استيل كولين دراتصال به گيرنده‌هاي كلينرژيك صفحه‌محركه انتهايي رقابت و با مهار انتقال‌عصبي، پاسخ صفحه محركه انتهايي به‌استيل كولين را كاهش مي‌دهد و باعث فلج‌عضلات اسكلتي مي‌شود.
فارماكوكينتيك: متابوليسم دارو كبدي(مقادير جزيي) است. نيمه عمر دفع دارو114-116 دقيقه است. زمان رسيدن به‌حداكثر غلظت 3-4/5 دقيقه و بسته به‌مقدار مصرف است. دفع دارو كليوي (80درصد) و صفراوي (10 درصد) است. بعداز تزريق دارو 90 درصد پاسخ پرشي‌عضلات در كمتر از 60 دقيقه به حالت‌عادي باز مي‌گردد.
هشدارها: 1 ـ به‌دليل اثر واگوليتيك، خطربرادي كاردي يا كاهش فشار خون ناشي ازداروهاي مخدر كاهش مي‌يابد اما دربعضي بيماران خطر بروز تاكيكاردي ياافزايش فشار خون، بيشتر مي‌شود.تاكيكاردي با اين دارو شايع‌تر از سايرداروهاي مسدد عصبي ـ عضلاني است.
2 ـ در عيب كار كبد و كليه ممكنست اثردارو طولاني‌تر شود.
3 ـ مصرف مقادير بيش از حد آن ممكنست‌منجر به ضعف مداوم تنفسي يا آپنه وكلاپسي قلبي شود. براي به حداقل رساندن‌خطر مصرف بيش از حد، توصيه مي‌شوداز يك تحريك‌كننده اعصاب محيطي، براي‌پيگيري پاسخ بيمار به دارو استفاده شود.
عوارض جانبي: افزايش فشار خون،تاكيكاردي، خارش پوست، افزايش ترشح‌بزاق و راش پوستي از عوارض جانبي مهم‌و نسبت شايع دارو مي‌باشند.
تداخل‌هاي دارويي: دارو باآمينوگليكوزيدها، بي‌حس كننده‌هاي‌موضعي تزريقي، كاپرئومايسين، خون‌سيتراته، كليندامايسين، لينكومايسين،پلي‌ميكسين‌ها، گليكوزيدهاي ديژيتالي،پروكائين آميد و كينيدين تداخل دارد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در هيپرترمي طول وشدت اثر دارو افزايش و در هيپوترمي‌كاهش مي‌يابد.
2 ـ دارو اثر شناخته شده‌اي روي‌هوشياري يا آستانه درد ندارد لذا به‌عنوان‌داروي كمكي در جراحي، بايد مقدار كافي‌از داروي بيهوشي به‌كار رود.
3 ـ دارو به ميزان كمتري از ساير داروهاي‌مسدد عصبي ـ عضلاني باعث آزاد شدن‌هيستامين مي‌شود.
4 ـ مقدار مصرف دارو در صورت مصرف‌همزمان با بيهوش‌كننده‌هاي عمومي مثل اتر،انفلوران و ايزوفلوران بايد به 33-50 درصدكاهش يابد يا مقدار مصرف آن توسط يك‌تحريك‌كننده اعصاب محيطي تعيين شود.ميزان اين كاهش با هالوتان كمتر است.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: ابتدا 0/04-0/1 mg/kgبه‌صورت وريدي تجويز مي‌شود. سپس‌مقدار mg/kg 0/01 هر 20-60 دقيقه‌به‌مقدار مصرف اوليه اضافه مي‌شود. درصورت نياز بايد مقدار مصرف تنظيم‌شود. بعد از بيهوشي با ايزوفلوران ياانفلوران يا بيماراني كه به‌منظورلوله‌گذاري داخل ناي، سوكسينيل كولين‌دريافت كرده‌اند، mg/kg 0/04 ابتدابه‌صورت وريدي تجويز مي‌شود و سپس‌براساس پاسخ بيمار تنظيم مي‌شود.به‌منظور لوله‌گذاري داخل ناي، مقدارmg/kg 0/6-0/1، تزريق وريدي مي‌شود.بعد از مصرف دارو براي لوله‌گذاري داخل‌ناي، شرايط مناسب براي لوله‌گذاري طي2-3 دقيقه به‌دست مي‌آيد.
كودكان: مقدار مصرف را مي‌توان‌براساس پاسخ بيمار به مقدار مصرف‌تست به ميزان mg/kg 0/02 تعيين نمود. دركودكان با سن يكماه و بيشتر مقدارمصرف مثل بزرگسالان است.
اشكال دارويي:
Injection: 4 mg/2 ml
