موارد مصرف: كلرور آمونيم بهعنوانخلطآور، معمولا در تركيب باسايرداروهاي خلطآور و ضدسرفه مصرفميشود. كلرور آمونيم سبب ايجاد ديورزگذرا و اسيدوز خفيف ميشود و سببتسريع در دفع داروهاي بازي ميگردد. ايندارو در درمان آلكالوز متابوليك شديد ونيز حفظ pH اسيدي ادرار در درمانبعضي از اختلالات مجراي ادرار مورداستفاده قرار ميگيرد. اين دارو بهمنظورافزايش حلاليت يونهاي كلسيم و فسفاتبراي كنترل بيماران مبتلا بهسنگهايفسفاتي مجاري ادراري و همچنين افزايشيونيزاسيون كلسيم در تتاني ناشي ازآلكالوز مصرف شده است.
مكانيسم اثر: كاتيون آمونيم توسط كبدبهاوره تبديل شده و يك اتم هيدروژن آزادميگردد كه با يون بيكربنات، آب و گازكربنيك توليد مينمايد. آنيون كلرور بابازهاي ثابت در مايع خارج سلولي پيوندمييابد. جايگزيني بيكربنات باكلرورباعث تغيير نسبت بيكربنات بهاسيدكربنيك شده و اسيدوز ايجاد ميكند.همچنين باافزايش دفع الكتروليتها و آبخارج سلولي، كلرور آمونيم سبب كاهشمايع خارج سلولي شده و جابجايي مايعاتيرا كه سبب خيز شدهاند، تسريع ميكند.
فارماكوكينتيك: كلرور آمونيم پس ازمصرف خوراكي بهسرعت از مجرايگوارش جذب ميشود و در طول 6ـ3ساعت جذب آن كامل ميشود. اين دارو دركبد متابوليزه و بهاسيد كلريدريك و اورهتبديل ميشود.
موارد منع مصرف: اين دارو در بيمارانمبتلا بهعيب شديد كار كبد يا كليه واسيدوز اوليه نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ اين دارو در بيماران مبتلا بهبيكفايتي ريه يا خيز قلبي بايد بااحتياطمصرف شود.
2 ـ پيگيري وضعيت بيماران از نظر علائم ونشانههاي مسموميت با آمونيم در طولمصرف كلرور آمونيم، بايد صورت گيرد.
عوارض جانبي: تحريك مخاط معده،ناراحتي معده، بياشتهايي، تهوع، استفراغو تشنگي، پس از مصرف خوراكي وبهويژه بامقادير زياد گزارش شده است.مقادير بسيار زياد اين دارو ممكن استسبب بروز اسيدوز و كمي پتاسيم خونشود.
نكات قابل توصيه: اين دارو بايد پس از غذامصرف شود تا احتمال بروز عوارضگوارشي بهحداقل برسد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: بهعنوان اسيديكننده ادرار،مدر و درمان آلكالوز، g/day 12ـ4 درمقادير منقسم هر 6ـ4 ساعت مصرفميشود. بهعنوان مدر، دارو بايد 4ـ3 روزمصرف شود، سپس مصرف آن براي چندروز قطع شود و بعد از آن مجدد درمانبههمين ترتيب شروع شود.
كودكان: بهعنوان اسيديكننده ادرار،mg/kg/day 75 در چهار مقدار منقسممصرف ميشود.
اشكال دارويي:
Tablet: 500 mg