موارد مصرف: آمانتادين داروي كمكي دردرمان بيماري پاركينسون (اما نه در علائم‌خارج هرمي ناشي از داروها)، بوده و درپيشگيري از ابتلاي به انواعي از آنفلوآنزا(ضد ويروس) سودمند است.
مكانيسم اثر: مكانيسم اثر دارو مشخص‌نيست، اما ممكن است با تأثير بر ساخت،آزادسازي يا بازجذب دوپامين، عملكردسيستم دوپامينرژيك را تقويت كند.به‌عنوان ضد ويروس آنفلوانزا به نظرمي‌رسد از Uncoating ويروس جلوگيري‌مي‌كند.
فارماكوكينتيك: آمانتادين از دستگاه‌گوارش جذب مي‌شود. نيمه عمر آن بين2-4 ساعت است. بخش عمده‌داروبه‌صورت تغيير نيافته از ادرار دفع‌مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در مبتلايان
به صرع، با سابقه اولسرپپتيك و در
افراد با نارسايي شديد كليه منع مصرف‌دارد.
هشدارها: 1 ـ بر روي اعمالي كه نياز به دقت‌و مهارت دارند، مثل رانندگي، ممكن است‌تأثير بگذارد.
2 ـ در موارد زير با احتياط فراوان تجويزشود:
نارسايي كبدي يا كليوي، نارسايي احتقاني‌قلب، حالات توهم، سالمندان.
عوارض جانبي: بي‌اشتهايي، تهوع،عصبي‌شدن، ناتواني در تمركز، بي‌خوابي،گيجي، تشنج، توهمات، گوشه‌گيري، تاري‌ديد، اختلالات گوارشي و ادم محيطي ازعوارض جانبي دارو هستند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهاني دارواجتناب شود.
2 ـ اين دارو اثرات ضد پاركينسوني بسياركمي دارد. تعداد كمي از بيماران از اين
دارو سود مي‌برند زيرا نسبت به اثرات آن‌تحمل حاصل مي‌شود. مزيت دارو اين‌است كه تقريب عاري از عوارض جانبي‌جدي است.
مقدار مصرف: مقدار mg/day 100 كه بعد ازيك هفته به 100 ميلي‌گرم دوبار در روزافزايش مي‌يابد، مصرف مي‌شود. دومين‌دفعه مصرف روزانه نبايد بعد از ساعت 4بعد از ظهر انجام شود. اين دارو معمولاهمراه ساير داروهاي ضد پاركينسون‌استفاده مي‌شود.
اشكال دارويي:
Capsule: 100 mg
