موارد مصرف: كلرپروپاميد براي درمان‌ديابت مليتوس و ديابت بي‌مزه هيپوفيزي‌نسبي (به‌عنوان درمان خط دوم) به‌كارمي‌رود.
مكانيسم اثر: سولفونيل اوره‌ها با تحريك‌مستقيم ترشح انسولين از سلولهاي بتاي‌لوزالمعده، گلوگز خون را كاهش مي‌دهند.در طولاني مدت اين داروها حساسيت به‌انسولين را در بافتهاي محيطي مانند كبد،عضله، چربي و سلولهاي ديگر مانندمونوسيت‌ها و اريتروسيت‌ها افزايش‌مي‌دهند كه نتيجه آن كاهش گليكوژنوليز وگلوكونئوژنز در كبد است. كلرپروپاميد اثرمقادير جزئي هورمون آنتي‌ديورتيك را دربيماران مبتلا به ديابت بي‌مزه هيپوفيزي‌تقويت مي‌كند.
فارماكوكينتيك: جذب دارو از دستگاه‌گوارش كامل و سريع است، ولي غذا آن رابه تأخير مي‌اندازد. نيمه عمر آن 36 ساعت‌است. متابوليسم كبدي دارو ناقص بوده و20 درصد دارو به‌صورت تغيير نيافته دفع‌مي‌شود. متابوليت‌هاي دارو از راه ادراردفع مي‌شوند.
موارد منع مصرف: اين دارو در موارد زيرنبايد مصرف شود: اسيدوز، سوختگي‌شديد، اغماي ديابتيك، كتواسيدوزديابتيك، اغماي غيركتونيك هيپراسمولار،شرايطي كه باعث تغييرات زياد قند خون‌مي‌شوند، شرايطي كه نياز به انسولين را به‌سرعت تغيير مي‌دهند، شرايط ايجادكننده‌كاهش قند خون، بيماريهاي كبدي و كليوي،پورفيري و نارسائي احتقاني قلب.
هشدارها: 1 ـ در شرايطي مانند انفاركتوس‌ميوكارد، اغما، عفونت، تروما، در جراحي ودوران بارداري بايد به‌طور موقت،انسولين جايگزين سولفونيل اوره‌ها شود.
2 ـ در شرايط افزايش قند خون (مانندتغيرات هورمونهاي جنسي در زنان، تب بالا،عفونت، پركاري آدرنال و استرسهاي‌رواني) ممكن است افزايش مقدار مصرف‌دارو يا تغيير آن به انسولين مورد نياز باشد.
3 ـ در پركاري تيروئيد، كنترل قند خون‌مشكل‌تر بوده و ممكن است نياز به افزايش‌مقدار مصرف دارو باشد.
4 ـ مصرف دارو در افراد مسن، به دليل‌نيمه عمر طولاني توصيه نمي‌شود.
عوارض جانبي: به‌دنبال مصرف دارواختلالات گوارشي، سردرد، افزايش وزن،كاهش قندخون، واكنش‌هاي افزايش‌حساسيت ديده شده‌است. كلرپروپاميدموجب افزايش اثر هورمون آنتي‌ديورتيك‌شده و بندرت موجب كاهش سديم‌مي‌شود.
تداخل‌هاي دارويي: در صورت مصرف‌همزمان با ضد انعقادهاي خوراكي
مقدار مصرف دو دارو بايد تنظيم شود.
در مصرف همزمان با آسپاراژيناز،كورتيكواستروئيدها، مدرهاي تيازيدي
و ليتيم به دليل فعاليت ذاتي اين
تركيبات در بالا بردن قند خون تنظيم
مقدار مصرف دارو لازم است. مصرف‌همزمان كلرپروپاميد با تيازيدها
خطر هيپوناترمي را خصوص در بيماران‌مسن افزايش مي‌دهد. در صورت مصرف‌همزمان داروهايي مانند گوانتيدين،مهاركننده‌هاي مونوآمين اكسيداز،
كينين، كينيدين و مقادير بالاي‌ساليسيلات‌ها، كلرامفنيكل ومهاركننده‌هاي بتا آدرنرژيك مقدارمصرف مورد نياز كلرپروپاميد تغييرمي‌يابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ آلرژي به سولفونيل‌اروه‌ها، سولفوناميدها و تيازيدها را بايدمورد توجه قرار داد.
2 ـ با تغيير رژيم غذايي، فعاليت بدني وبيماري، ميزان قند خون و برنامه درماني‌تغيير مي‌كند.
3 ـ دارو به همراه صبحانه مصرف شود.
مقدار مصرف: ابتدا mg/day 250 (در افرادمسن 100-120 ميلي‌گرم) كه مطابق باپاسخ بيمار تا mg/day 500 مي‌تواندافزايش يابد.
اشكال دارويي:
Tablet: 250 mg
