موارد مصرف: اين دارو در درمان زيادي‌كلسترول و LDL خون در بيماراني كه به‌درمان با رژيم غذايي يا ساير روشها پاسخ‌كافي نداده‌اند، مصرف مي‌شود. اين داروهمچنين براي پيشگيري اوليه بيماري‌كرونر قلب در مردان با سن 35-59 سال‌كه مبتلا به زيادي اوليه كلسترول خون‌بوده و به درمان با رژيم غذايي يا سايرروشها پاسخ كافي نداده‌اند، در درمان‌خارش همراه با توقف نسبي صفرا وسيروز اوليه صفراوي و اسهال ناشي ازبيماري كرون يا واگوتومي يا پرتوهاي‌مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: كلستيرامين يك رزين‌تعويض‌كننده آنيون است كه از طريق پيوندبا اسيدهاي صفراوي و ممانعت از بازجذب آنها تبديل كلسترول به اسيدهاي‌صفراوي در كبد را تسريع مي‌كند.كلستيرامين به‌طور قابل توجهي ميزان‌كلسترول ـ LDL را كاهش مي‌دهد، ولي‌مي‌تواند زيادي تري‌گليسريد خون راتشديد نمايد. كاهش اسيدهاي صفراوي‌سرم و متعاقب آن كاهش اسيدهاي‌صفراوي اضافي كه در بافت پوست‌رسوب نموده‌اند، ممكن است منجر به‌كاهش خارش گردد.
فارماكوكينتيك: اين دارو از مجراي گوارش‌جذب نمي‌شود. معمولا طي 1-2 هفته پس‌از شروع درمان، كلستيرامين موجب‌كاهش غلظت پلاسمايي كلسترول مي‌شود.بهبود خارش ناشي از توقف صفرا معمولاطي 1-3 هفته پس از شروع درمان ديده‌مي‌شود. پس از قطع مصرف كلستيرامين،غلظت كلسترول در حدود 2-4 هفته به‌ميزان اوليه برگشته و خارش ناشي ازتوقف صفرا نيز طي 1-2 هفته بعد از قطع‌مصرف دارو، مجدد ايجاد مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در توقف كامل‌جريان صفرا نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ مصرف همزمان ويتامين‌هاي‌محلول در چربي و اسيدفوليك ممكن است‌با مصرف مقادير زياد اين دارو، به‌ويژه دركودكان ضروري باشد.
2 ـ اين دارو در صورت وجود يبوست وفنيل‌كتونوري بايد با احتياط مصرف شود.
3 ـ مصرف اين دارو در كودكان با سن‌كمتر از 10 سال بايد با احتياط صورت‌گيرد، زيرا كلسترول براي نمو طبيعي‌كودكان ضروري است.
4 ـ اين دارو براي سالخوردگان (بالاي 60سال) كه احتمال بروز عوارض جانبي‌گوارشي و تغذيه‌اي ناشي از اين دارو درآنها بيشتر مي‌باشد، بايد با احتياط تجويزشود.
عوارض جانبي: تهوع و استفراغ، يبوست يااسهال، سوزش سردل، نفخ و ناراحتي‌شكم با مصرف اين دارو گزارش‌شده‌است.
تداخل‌هاي داروئي: مصرف همزمان‌داروهاي ضدانعقاد خوراكي با اين داروممكن است با تخليه ويتامين K از بدن
سبب افزايش قابل ملاحظه اثر داروهاي‌ضدانعقاد گردد. از طرفي، كلستيرامين‌ممكن است از طريق پيوند به داروهاي‌ضدانعقاد در مجراي گوارشي، سبب‌كاهش اثرات آنها گردد. كلستيرامين‌مي‌تواند سبب كاهش نيمه عمر ديگوكسين‌گردد. مصرف همزمان اين دارو با اشكال‌خوراكي تتراسيكلين، مدرهاي تيازيدي،پروپرانولول، هورمونهاي تيروئيد
و وانكومايسين خوراكي ممكن است منجربه پيوند كلستيرامين به اين داروها وكاهش جذب آنها گردد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ بدون مشورت باپزشك، از مصرف ساير داروها بايدخودداري شود.
2 ـ قبل از قطع مصرف دارو، بايد با پزشك‌مشورت شود، زيرا ممكن است غلظت‌چربي در خون به ميزان قابل توجهي‌افزايش يابد.
3 ـ براي درمان زيادي چربي خون، كنترل‌رژيم غذايي از اهميت بيشتري برخورداراست.
4 ـ قبل از مصرف، بهتر است دارو را بايدمايعات مخلوط كرد به اين ترتيب كه داروبه مايع افزوده و 2 ـ 1 دقيقه صبر شود وپس از هم زدن، مصرف كرده، علاوه بر آب‌مي‌توان از شير، سوپ رقيق يا آب ميوه‌استفاده كرد.
5 ـ در صورت ضرورت مصرف سايرداروها، بايد آنها را يك ساعت قبل
يا 6 ـ 4 ساعت بعد از كلستيرامين مصرف‌نمود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: ابتدا 4 گرم 1 يا 2 بار در روزقبل از غذا مصرف مي‌شود و سپس‌برحسب پاسخ بيمار مقدار مصرف تنظيم‌مي‌شود. به‌عنوان مقدار نگهدارنده،8-24g/day در 2-6 مقدار منقسم مصرف‌مي‌شود. بيشينه مقدار مصرف در زيادي‌چربي خون تا g/day 24 و در درمان‌خارش ناشي از توقف صفرا، تا g/day 16است.
همچنين، در درمان اسهال به مقدار24g/day ـ 12 در 4 ـ 1 دوز منقسم براي
4 ـ 3 هفته مصرف مي‌شود و سپس برحسب پاسخ بيمار مقدار مصرف تنظيم‌مي‌شود. بيشينه مقدار مصرف در اين‌مورد تا 36g/day است.
كودكان: ابتدا 4 گرم در 2 مقدار منقسم وبه‌عنوان مقدار نگهدارنده، g/day 8-24 در2 يا چند مقدار منقسم مصرف مي‌شود.
اشكال دارويي:
For Suspension: 4 g / sachet
