موارد مصرف: ديلتيازم در درمان آنژين،زيادي فشارخون و آريتمي مصرف‌مي‌شود.
فارماكوكينتيك: اين دارو بخوبي از مجراي‌گوارش جذب مي‌شود و به دليل متابوليسم‌عبور اول از كبد، فراهمي زيستي آن تقريب40 درصد مي‌باشد. فراهمي زيستي بامصرف طولاني مدت و افزايش مقدارمصرف، افزايش مي‌يابد. پيوند اين دارو به‌پروتئين‌هاي پلاسما زياد مي‌باشد. نيمه‌عمر اين دارو پس از مصرف يك مقدارواحد خوراكي 30 ـ 20 دقيقه و براي مقاديرمصرف تكراري و زياد، تقريب 5 تا 8ساعت مي‌باشد. نيمه عمر آن از راه تزريقي‌نيز تقريب 3/4 ساعت است. اثر ديلتيازم ازراه تزريقي طي 3 دقيقه (به منظور كاهش‌سرعت ضربان قلب يا تبديل تاكي كاردي‌فوق بطني حمله‌اي به ريتم سينوسي) و بامصرف قرصهاي معمولي پس از 60 ـ 30دقيقه شروع مي‌شود. زمان لازم براي‌رسيدن به اوج اثر با مصرف مكرر از راه‌خوراكي حدود 2 هفته و با تزريق سريع‌وريدي 7 ـ 2 دقيقه است. طول اثر دارو ازراه خوراكي 8 ـ 4 ساعت، از راه تزريق‌سريع وريدي 3 ـ 1 ساعت و از راه‌انفوزيون مداوم وريدي 1 ـ 0/5 ساعت‌است.
موارد منع مصرف: اين دارو در برادي‌كاردي، نارسايي بطن چپ، انسداد درجه 2يا 3 دهليزي بطني (مگر در مواردي كه ازضربان ساز مصنوعي استفاده شده باشد)و سندرم سينوس بيمار نبايد مصرف‌شود.
هشدارها: 1 ـ مقدار مصرف ديلتيازم دربيماران مبتلا به عيب كار كليه و كبد بايدكاهش داده شود.
2 ـ در موارد زير، اين دارو بايد با احتياطمصرف شود: نارسايي قلبي و عيب شديدكار بطن چپ، برادي كاردي خفيف، انسداددرجه يك دهليزي بطني و افزايش فاصلهPR در الكتروكارديوگرام.
عوارض جانبي: برادي كاردي، انسدادسينوسي ـ دهليزي و دهليزي ـ بطني،كاهش فشارخون، كسالت، سردرد،اختلالات گوارشي، برافروختگي واحساس گرما، خيز (ورم مچ پا) از عوارض‌جانبي مهم دارو مي‌باشند.
تداخل‌هاي دارويي: خطر بروز برادي‌كاردي، انسداد دهليزي ـ بطني و ضعف‌عضله قلب ناشي از مصرف آميودارون، بامصرف همزمان ديلتيازم افزايش مي‌يابد.اثر كاربامازپين و تئوفيلين با مصرف‌ديلتيازم افزايش مي‌يابد. ديلتيازم سبب‌افزايش غلظت پلاسمايي فني توئين وديگوكسين مي‌شود. مصرف همزمان‌ديلتيازم با داروهاي مسدودكننده‌گيرنده‌هاي بتا ـ آدرنرژيك، خطر بروزبرادي كاردي و انسداد دهليزي ـ بطني راافزايش مي‌دهد. اثر ديلتيازم در مصرف بافنوباربيتال و فني‌توئين كاهش مي‌يابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ مصرف اين داروحتي در صورت احساس بهبودي بايدادامه يابد.
2 ـ اين دارو افزايش فشارخون را درمان‌نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. از اينرومصرف آن ممكن است تا آخر عمرضروري باشد.
3 ـ كاهش دفعات بروز درد قفسه سينه‌ممكن است بيمار را تشويق به فعاليت بيش‌از حد كند. بنابراين، در مورد ميزان‌تمرينات بدني بايد با پزشك مشورت شود.
4 ـ از مصرف ساير داروها، بخصوص‌داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه‌ندارند، بايد خودداري شود.
5 ـ نبض بيمار بايد كنترل شود و درصورتي كه كمتر از 50 بار در دقيقه باشد،مراجعه به پزشك ضروري است.
مقدار مصرف:
خوراكي
مقدار مصرف اين دارو در درمان آنژين ياافزايش فشارخون در بزرگسالان، 60ميلي‌گرم 3 بار در روز (در مورد بيماران‌سالخورده، ابتدا 2 بار در روز) است كه درصورت نياز مي‌توان اين مقدار را با فاصله‌هر 1 يا 2 روز بر حسب نياز و تحمل بيمارافزايش داد. بيشينه مقدار مصرف360mg/day است.
تزريقي
از راه تزريق وريدي به‌عنوان ضد آريتمي،مقدار mg/kg 0/25 به آهستگي و در مدت‌بيش از 2 دقيقه با پي‌گيري مداوم‌الكتروكارديوگرام و فشارخون تجويزمي‌شود. اگر پاسخ كافي حاصل نشود،مقدار mg/kg 0/35 را مي‌توان 15 دقيقه
پس از خاتمه تزريق مقدار اوليه تجويزنمود. بايد توجه داشت كه بعضي ازبيماران به مقدار mg/kg 0/15 پاسخ‌مي‌دهند، اگر چه طول اثر دارو ممكن است‌كمتر باشد.
در انفوزيون مداوم وريدي، ابتدا
mg/hr 10 بلافاصله پس از آخرين تزريق‌سريع وريدي تجويز مي‌شود. سرعت‌انفوزيون ممكن است به ميزان mg/hr 5باشد.
اشكال دارويي:
Tablet : 60 mg
For Injection : 100 mg
