موارد مصرف: فاموتيدين در درمانزخمهاي خوشخيم معده و دوازدهه، زخمناشي از برگشت محتويات معده بهمري وسندروم زولينگر ـ اليسون بهكار ميرود.
مكانيسم اثر: اين دارو از طريق رقابتباهيستامين در سطح گيرندههاي H2 درسلولهاي جدارهاي، ترشح پايهاي اسيدمعده و همچنين تحريك ترشح اسيد توسطغذا، پنتاگاسترين و ساير محركهاي ترشحاسيدمعده را مهار ميكند.
فارماكوكينتيك: اين دارو بهسرعت وليبهطور ناقص 45 ـ 40 درصد از مجرايگوارش جذب ميگردد و بهميزان كمي دراولين عبور كبدي خود متابوليزه ميگردد.اتصال دارو بهپروتئينهاي پلاسما كم است.اوج غلظت سرمي آن طي 2 ساعت پس ازمصرف و طول اثر دارو 12 ـ 10 ساعتميباشد. بيشتر دارو بهصورت تغييرنيافته از كليه دفع ميگردد.
هشدارها: 1 ـ بيماراني كه بهسايمتيدينعدم تحمل نشان ميدهند، ممكن است ايندارو را نيز تحمل نكنند.
2 ـ در صورت وجود عيب كار كبد يا كليه وبا احتياط مصرف شود.
3 ـ بهطوركلي مصرف داروهاي مسددگيرنده H2 بندرت براي بيش از 8 هفتهضروري است. براي مصارف طولاني مدتاين داروها مطالعهاي صورت نگرفته است.
عوارض جانبي: عوارض اين دارو شايعنيست و بيشتر شامل اسهال، يا يبوستسرگيجه يا سردرد و نفخ شكم ميباشد.
تداخلهاي داروئي: جذب اين دارو درحضور آنتياسيدها كاهش مييابد.
با وجود آنكه رايمنتيدين در مقايسه باسايمتيدين يك مهاركننده ضعيفترآنزيمهاي كبدي است، با اين وجود درمصرف همزمان ساير داروها با اين داروبايد احتياط كرد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ كشيدن سيگار موجبكاهش اثر اين دارو ميشود.
2 ـ براي بيماران سالخورده يا مبتلا بهنارسايي كبدي يا كليوي ممكن است بهكاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد.
مقدار مصرف: در زخم خوشخيم معده ودوازدهه 40 ميليگرم هرشب بهمدت 8ـ4هفته مصرف ميشود. مقدار مصرفنگهدارنده آن 20 ميليگرم در هر شبميباشد. در درمان عوارض بازگشتمحتويات معده به مري 40ـ20 ميليگرمدوبار در روز براي مدت 12ـ6 هفتهمصرف ميشود. مقدار مصرف نگهدارندهآن 20 ميليگرم دوبار در روز ميباشد. درسندرم زولينگر ـ اليسون 20 ميليگرم هر 6ساعت تجويز ميشود كه مقدار مصرف راميتوان تا 800mg/day در مقادير منقسمافزايش داد.
اشكال دارويي:
Film Coated Tablet: 20 mg
Film CoatedTablet: 40 mg