موارد مصرف:واكسن هپاتيت B براي‌ايمن‌سازي برعليه تمام عفونتهاي ايجادشده به وسيله انواع ويروس‌هاي هپاتيت B و همچنين براي واكسيناسيون افرادي كه‌در معرض خطر عفونت هپاتيت B هستند،استفاده مي‌شود. كاركنان بهداشتي ودرماني كه ممكن‌است به نحوي با خون يانمونه هاي آزمايشگاهي بيماران كار كنند ونوزادان متولد شده از مادران HBsAgمثبت‌بايد بر عليه هپاتيت Bواكسينه شوند.
مكانيسم اثر: واكسن نوتركيبي هپاتيت B ازآنتي‌ژن سطحي HBsAg، توليد شده توسطسلول‌هاي مخمر، بدست مي‌آيد. اين‌واكسن توليد پادتن‌هاي ضد HBsرا، دربيشتر افرادي كه يك دوره سه نوبتي‌واكسيناسيون را انجام داده باشند، تحريك‌مي‌كند. ايجاد مصونيت با ميزان پادتن بيش‌از10mIU/ml اثبات مي‌شود.
هشدارها: 1 ـ بيماران مبتلا به نقص ايمني به‌مقادير بيشتري از واكسن نيازمند هستند.2 ـ واكسن هپاتيت B بر عليه ويروس‌هاي‌هپاتيت A، Cو E و ساير ويروس‌هاي مولدعفونتهاي كبدي مصونيت ايجاد نمي‌كند.
3 ـ اثر اين واكسن در افراد با سن بيشتر از40 سال كاهش مي‌يابد.
عوارض جانبي: خستگي، ضعف، تب،ناخوشي، افزايش تعريق، احساس گرما،لرز، سردرد، سرگيجه، كهير، درد و التهاب‌در محل تزريق، لنفادنوپاتي از عوارض‌جانبي اين واكسن مي‌باشند.
تداخل‌هاي دارويي: مصرف همزمان‌داروهاي كاهنده سيستم ايمني وگلوكوكورتيكوئيدها ممكن است پاسخ‌ايمني ناقص را موجب شوند.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت عفونت‌فعال و شديد بايد واكسيناسيون هپاتيت B را به تعويق انداخت، مگر اينكه تاخير درواكسيناسيون عواقب وخيم تري را به‌دنبال داشته باشد.
2 ـ محل تزريق عضلاني در ايجاد پاسخ‌ايمني تاثير دارد. تزريق در عضله دلتوئيدبراي بزرگسالان و در عضله ران براي‌كودكان توصيه شده است. تزريق درعضله سريني باعث كاهش پاسخ ايمني‌مي‌شود.
3 ـ واكسن هپاتيت B بايد در دماي 2-8درجه سانتيگراد و بدور از نور نگهداري‌شود. از انجماد واكسن جلوگيري شود.
4 ـ مصونيت ايجاد شده مدت 5 سال طول‌مي‌كشد و در اين مدت به تزريق يادآوري‌نيازي نيست.
مقدار مصرف: برنامه واكسيناسيون براي‌گروههاي پرخطر شامل تزريق 3 نوبت‌واكسن ( نوبت دوم و سوم به ترتيب 1 و 6ماه بعد از نوبت اول ) و هر نوبت براي‌بزرگسالان‌مقدار 10 يا 20 ميكروگرم وبراي كودكان 2/5-10 ميكروگرم مي‌باشد.
اشكال دارويي:
Injection: 5mcg/ml HBsAg for adults
& 2.5mcg/ml HBsAg for children
