موارد مصرف: نيفديپين در درمان آنژين وكنترل زيادي فشارخون مصرف مي‌شود.
فارماكوكينتيك: نيفديپين به‌طور كامل وسريع از راه خوراكي جذب مي‌شود و به‌دليل متابوليسم عبور اول از كبد، فراهمي‌زيستي آن 60 تا 75 درصد است. فراهمي‌زيستي اين دارو در صورت عيب كار كبدافزايش مي‌يابد. پيوند اين دارو باپروتئين‌هاي پلاسما بسيار زياد است
(98 ـ 92 درصد). نيمه عمر اين دارو تقريب 2ساعت است. اثر نيفديپين خوراكي 20 دقيقه‌پس از مصرف شروع مي‌شود. زمان لازم‌براي رسيدن به اوج غلظت، با مصرف‌كپسول در حدود 60 ـ 30 دقيقه و با مصرف‌قرص 2 ـ 1 ساعت است. 80 درصد دارو ازراه كليه به‌صورت متابوليت و 20 درصد آن‌از طريق صفرا و مدفوع دفع مي‌شود.
موارد منع مصرف: اين دارو در شوك‌كارديوژنيك، تنگي پيشرفته آئورت وپورفيري نبايد مصرف شود.
هشدارها: 1 ـ مصرف دارو در صورت‌بروز درد ايسكميك يا تشديد درد موجود،بلافاصله پس از شروع درمان، بايد قطع‌شود.
2 ـ در موارد زير، اين دارو بايد با احتياطمصرف شود: اندوخته ضعيف قلب،نارسايي قلبي يا عيب شديد كار بطن چپ،كاهش شديد فشارخون و ديابت.
3 ـ در بيماران مبتلا به عيب كار كبد، كاهش‌مقدار مصرف دارو ممكن است ضروري‌باشد.
عوارض جانبي: سردرد، برافروختگي،سرگيجه، بيحالي، تاكي كاردي، تپش سريع‌قلب، خيز، بثورات جلدي، تهوع، تكرر ادرار،درد چشم و هيپرپلازي لثه با مصرف اين‌دارو گزارش شده است.
تداخل‌هاي دارويي: غلظت پلاسمايي‌كينيدين با مصرف نيفديپين كاهش مي‌يابد.نيفديپين غلظت پلاسمايي فني توئين راافزايش مي‌دهد. مصرف همزمان نيفديپين‌با داروهاي مسدودكننده گيرنده‌هاي بتا ـآدرنرژيك ممكن است سبب كاهش شديدفشارخون و نارسايي قلب شود. احتمال‌افزايش غلظت پلاسمايي ديگوكسين بامصرف نيفديپين وجود دارد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ مصرف اين داروحتي در صورت احساس بهبودي بايدادامه يابد.
2 ـ اين دارو افزايش فشارخون را درمان‌نمي‌كند، بلكه آن را كنترل مي‌نمايد. از اينرورو مصرف آن ممكن است تا آخر عمرضروري باشد.
3 ـ كاهش دفعات بروز درد قفسه سينه‌ممكن است بيمار را تشويق به فعاليت بيش‌از حد كند. بنابراين در مورد ميزان تمرينات‌بدني بايد با پزشك مشورت شود.
4 ـ از مصرف ساير داروها، بخصوص‌داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه‌ندارند، بايد خودداري شود.
مقدار مصرف: مقدار مصرف اين دارو دردرمان آنژين و افزايش فشارخون دربزرگسالان، ابتدا 10 ميلي‌گرم 3 بار در روزمي‌باشد كه اين مقدار را مي‌توان بر حسب‌نياز و تحمل بيمار طي 14 ـ 7 روز افزايش‌داد. در مورد بيماران بستري در بيمارستان‌كه تحت مراقبت دقيق مي‌باشند، مي‌توان‌مقدار مصرف دارو را هر 6 ـ 4 ساعت به‌ميزان 10 ميلي‌گرم افزايش داد تا نشانه‌هاي‌بيماري كنترل شود.
بيشينه مقدار مصرف در صورت‌مصرف مقدار واحد تا 30 ميلي‌گرم و مقدارمصرف تام اين دارو تا mg/day 180 است.بر اساس شدت و ميزان شيوع نشانه‌هاي‌بيماري، مقدار مصرف لازم دارو را مي‌توان‌طي 3 روز تعيين كرد، البته به شرطي كه‌وضعيت بيمار به‌طور مرتب پي‌گيري شود(در شروع 10 ميلي‌گرم 3 بار در روز تجويزمي‌شود و سپس مرحله به مرحله هر بارمقدار مصرف از 10 ميلي‌گرم به 20 ميلي‌گرم‌و سپس به 30 ميلي‌گرم بر اساس نياز وتحمل بيمار افزايش مي‌يابد).
اشكال دارويي:
Capsule / Tablet : 10 mg
