موارد مصرف: تتراكائين براي ايجادبي‌حسي موضعي يا منطقه‌اي، ايجاد اثرضد درد و قبل از اعمال جراحي،دندانپزشكي و كانوله نمودن وريدي‌مصرف مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين دارو با تثبيت برگشت‌پذيرغشاي سلولهاي عصبي و در نتيجه كاهش‌نفوذپذيري اين غشاء به يون سديم، شروع‌و هدايت رفلكسهاي عصبي را متوقف‌مي‌كند. اين عمل از انتشار پتانسيل عمل وهدايت بعدي رفلكسهاي عصبي جلوگيري‌به عمل مي‌آورد.
موارد منع مصرف: 1 ـ در صورت وجودبلوك كامل قلبي، خونريزي شديد، افت‌شديد فشارخون، عفونت در موضع تزريق‌و شوك نبايد از اين دارو براي ايجادانسداد زير عنكبوتيه‌اي استفاده گردد.
2 ـ هر گونه سپتي سمي مي‌تواند تحمل‌بيمار را در تزريق در ناحيه زير عنكبوتيه‌كاهش دهد.
3 ـ اين دارو نبايد بر روي بافت ملتهب،زخمي يا غني از بسترهاي عروقي استفاده‌مي‌شود.
4 ـ اين دارو نبايد براي ايجاد بيحسي دربرونكوسكوپي يا سيستوسكوپي استفاده‌شود.
هشدارها: 1 ـ در بيماري CNS به هر دليل ويا اختلالات انعقادي خون با احتياطمصرف شود.
2 ـ ضعف طولاني قلبي ـ عروقي و آريتمي‌قلبي در اثر مصرف اين دارو گزارش شده‌است.
3 ـ احتمال بروز حساسيت به دارو وجوددارد.
عوارض جانبي: واكنش‌هاي سيستميك‌ممكن است به سرعت و يا با تاخير و تا 30دقيقه پس از تجويز دارو بروز كند،عوارض با شيوع كم آن عبارتند از كبودي‌رنگ پوست، اختلال بينايي و يا دوبيني،تشنج، سرگيجه، زنگ زدن گوش، لرزش يارعشه، عصبانيت و يا بيقراري غير عادي وتهوع و استفراغ. اريتم، ادم و خارش نيز درمصرف موضعي دارو گزارش شده است.
تداخل‌هاي دارويي: داروهاي مضعف CNS،از جمله داروهايي كه معمولا قبل ازبيهوشي و يا به عنوان كمك همراه باداروهاي بيحس كننده موضعي مصرف‌مي‌شوند و نيز سولفات منيزيم تزريقي درصورتي كه همزمان با داروهاي بيحس‌كننده موضعي مصرف گردند، ممكن است‌موجب بروز اثرات تضعيف اضافي CNSشوند. داروهاي مسدود كننده بتاآدرنرژيك از طريق كاهش جريان خون‌كبدي، سرعت متابوليسم دارو را كاهش‌داده و خطر مسموميت با آن را بالا مي‌برد.سايمتيدين متابوليسم اين دارو را بتاخيرمي‌اندازد و در نتيجه احتمال خطرمسموميت را افزايش مي‌دهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در صورت حساسيت‌به ساير بيحس كننده‌ها اين دارو با احتياطو زير نظر پزشك مصرف شود.
2 ـ بدليل طولاني بودن زمان بيحسي بايددقت گردد كه اعضاي بيحس شده مجروح‌نگردند.
3 ـ مصرف دارو در شيرخواران نارس ويا زير سن يكماهگي توصيه نمي‌شود.
مقدار مصرف: براي بيحسي نخاعي پايين‌ستون فقرات مقدار 5 ـ 2 ميلي‌گرم
(0/5 ـ 0/2 ميلي ليتر) از محلول يك درصدهمراه با دكستروز 10%، در بيحسي ناحيه‌پرينه 5 ميلي‌گرم براي بيحسي ناحيه‌تحتاني پرينه مقدار 10 ميلي‌گرم از محلول1% از راه مايع مغزي ـ نخاعي استفاده‌مي‌گردد كه در دكستروز 10% رقيق شده‌است. در بيحسي كنار دنده‌ها حداكثر
20 ـ 15 ميلي‌گرم از محلول 1% استفاده‌مي‌شود.
اشكال دارويي:
Injection : 1%
