موارد مصرف: تيوتيكسين براي كنترلاسكيزوفرني و ساير موارد جنون بهكارميرود.
مكانيسم اثر: اين دارو با انسداد گيرندههايدوپاميني در مغز موجب بهبود حالاتجنون ميشود. همچنين داراي اثرات آنتيموسكاريني و مسدودكننده گيرندههايآلفا ـ آدرنرژيك ميباشد كه ممكن است دراثرات درماني آن دخيل باشند.
فارماكوكينتيك: بعد از مصرف خوراكيسريع جذب ميشود اما جذب آن ناقص وغير قابل پيش بيني است. در كبد متابوليزهو از طريق ادرار دفع ميشود.
موارد منع مصرف: در صورت وجودتضعيف مغز استخوان يا فئوكروموسيتومنبايد مصرف شود.
هشدارها: در صورت وجود بيماريهايعروق مغزي، بيماريهاي قلبي ـ عروقي وتنفس، صرع، پاركينسون، عفونتهايشديد، نارسايي كبدي و كليوي، سابقهيرقان، لوكوپني، كم كاري تيروئيد،مياستني گراو، هيپرتروفي پروستات ياگلوكوم با زاويه بسته بايد با احتياطمصرف شود.
عوارض جانبي: كاهش فشارخون، ناتوانيجنسي بخصوص اختلال در انزال،عوارض خارج هرمي، خواب آلودگي، رنگپريدگي، ديسكينزي تاخيري، كابوسشبانه، بيخوابي، افسردگي، ندرتتحريكپذيري و تشنج، خشكي دهان،احتقان بيني، يبوست، اشكال در ادراركردن، تاري ديد، افزايش ضربان قلب،آريتمي، اختلال در قاعدگي و بزرگ شدنپستانها از عوارض جانبي دارو هستند.
تداخلهاي دارويي: مصرف همزمان ايندارو با داروهاي مهاركننده آنزيم مبدلآنژيوتانسين و ساير داروهاي ضدفشارخون موجب كاهش شديد فشارخونوضعيتي ميگردد. اثرات كاهندهفشارخون اين دارو در مصرف همزمان باضد دردهاي اپيوئيدي و داروهاي هوشبرافزايش مييابد. آنتي اسيدها جذب ايندارو را كاهش ميدهند. مصرف همزماناين دارو با داروهاي ضد افسردگي سهحلقهايي و ساير داروهاي داراي خواصآنتي موسكاريني موجب افزايش اثراتضد موسكاريني اين دارو ميگردد. ايندارو با كم كردن آستانه تشنج، با اثراتداروهاي ضد صرع ضديت ميكند.مصرف همزمان اين دارو با ترفنادين وآستميزول خطر بروز آريتمي بطني راافزايش ميدهد. در مصرف همزمان ايندارو با داروهاي آرامبخش و ضداضطراب، اثر آرامبخش افزايش مييابد.مصرف اين دارو همراه با پروپرانولولخطر بروز آريتمي را افزايش ميدهد.مصرف توام ليتيوم با اين دارو موجبافزايش خطر بروز عوارض خارج هرمي وسميت عصبي ميگردد. مصرف همزماناين دارو با متوكلوپراميد نيز خطر بروزعوارض خارج هرمي را افزايش ميدهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ در مصرف طولانيمدت، معاينات چشم پزشكي بايد انجامشود.
2 ـ از قطع ناگهاني اين دارو، خودداريشود.
3 ـ در صورت مصرف طولاني مدت ايندارو، معاينات قلبي بايد انجام شود
تا در صورت بروز هر گونه اختلال درعملكرد قلب مقدار مصرف دارو كاهشيابد.
4 ـ طي مصرف اين دارو، نبض، دماي بدنو فشارخون بايستي دائم كنترل شود.
5 ـ طي مصرف اين دارو، بيمار بايد مايعاتكافي دريافت كند.
6 ـ افزايش مقدار مصرف بايد تدريجي وحداقل هفتهاي يكبار انجام شود.
7 ـ تجويز مقادير زياد اين دارو بايد فقطبراي مدت كوتاهي انجام شود و درصورتي كه بعد از 3 ماه با اين مقدارمصرف بهبودي حاصل نشد، بايد مقدارمصرف را كاهش داد.
8 ـ بعد از آنكه مقدار مصرف اوليه داروتثبيت شد، بدليل نيمه عمر زياد اين دارو،مقدار مصرف روزانه (از راه خوراكي)يكبار در روز تجويز شود.
مقدار مصرف: در ابتدا 5 ميليگرم دو بار درروز، در صورت نياز و بر اساس تحملبيمار حداكثر mg/day 60 مصرف ميشود.بيماران سالخورده به مقادير كمتري از ايندارو نياز دارند و افزايش مقدار مصرف درآنها بايد تدريجي باشد.
اشكال دارويي:
Capsule : 5 mg