این وضعیت معمولاً به تدریج حادث شده و به کندی پیشرفت مي نمايد و به علت از دست رفتن آب بدن از طریق تعریق بیش از حد بروز می نماید. خستگی گرمایی معمولاً در افرادی ایجاد می شود که به فعالیت در محیط های گرم و مرطوب عادت ندارند.افرادی که به بیماری های توام با اسهال و استفراغ مبتلا می گردند نیز مستعد بروز خستگی گرمایی می باشند.
• علایم: با پیشرفت خستگی گرمایی ممکن است علایم زیر مشاهده گردد:
– سردرد،گیجی و منگی
– از دست دادن اشتها و بروز تهوع
– تعریق، وجود پوست رنگ پریده با قوام خمیری
– بروز کرامپ (انقباض بیش از حد عضلانی)در بازو ها و پاها و یا دیواره شکم
– تنفس و نبض سریع رو به ضعیف شدن
• اهداف درمانی:
– خنک کردن بدن مصدوم و رساندن به دمای طبیعی.
– جایگزین ساختن مایعات و املاح از دست رفته.
• اقدامات:
1) به بیمار کمک کنید تا به یک جای خنک برود.وی را خوابانده و قدری پاهایش را از سطح زمین بلند کنید تا خون رسانی به مغز بهتر گردد.می توانید برای راحتی بیشتر اشیاء نرمی زیر پاهای وی قرار دهید.
2) به وی مقادیر مناسبی آب بدهید که بهتر است در صورت امکان حاوی محلول های نمکی ضعیف نیز باشد(مصرف محلول ORS مناسب ترین است که شما نیز می توانید محلولی مشابه با آن را با حل کردن یک قاشق چایخوری نمک در یک لیتر آب فراهم سازید.)حین نوشیدن مایعات سر بیمار را در موقعیتی مناسب نگه دارید.
3) حتی اگر بیمار سلامتی خود را به سرعت و مجدداً بدست آورد،حتماً باید به مراکز درمانی ارجاع داده شود.
– اگر حال عمومی بیمار بدتر گردید وی را در وضعیت بهبود قرار داده و با اورژانس تماس بگیرید.تنفس،نبض و سطح پاسخ دهی بیمار را هر ده دقیقه مکرراً ارزیابی نموده و آماده انجام عملیات احیا در صورت لزوم باشید.
منبع: مباني كمك هاي اوليه ، ترجمه:دكتر نادر سيد رضوي.
انتشارات:مؤسسه آموزش عالي علمي كاربردي هلال ايران. چاپ اول.1383.