تلفن‌هاي همراه در حال حاضر بخش ضروري از مخابرات پيشرفته هستند و در بسياري از كشورها بيش از نيمي از مردم از اين تلفن‌ها استفاده مي‌كنند و اين بازار به سرعت رو به رشد است.
تا پايان سال 2009 تعداد اشتراك تلفن همراه سراسر جهان 4 ميليارد و 600 ميليون مورد تخمين زده شد. در برخي از نقاط جهان تلفن‌هاي همراه مطمئن‌ترين و يا تنها تلفن‌هاي موجود هستند. با توجه به شمار زياد كاربران اين سيله ارتباطاتي، بررسي و كنترل هر نوع تاثير احتمالي آن روي بهداشت عمومي بسيار حائز اهميت است.
تلفن همراه به وسيله انتقال امواج راديويي و از طريق شبكه‌اي از آنتن‌هاي ثابت موسوم به ايستگاه‌هاي پايه ارتباط مي‌گيرند. امواج فركانس راديويي، ميدانهاي الكترومغناطيسي هستند و برخلاف پرتوهاي ايكس و گاما نمي‌توانند پيوندهاي شيميايي را شكسته و يا منجر به ايجاد يونها در بدن انسان شوند. با اين وجود فردي كه از يك تلفن همراه در فاصله 30 تا 40 سانتي متري از بدن خود (مثل استفاده از hands free) استفاده مي‌كند، در مقايسه با شخصي كه گوشي را مستقيم كنار گوش خود قرار مي‌دهد، كمتر در معرض ميدانهاي مغناطيسي در فركانس راديويي قرار مي‌گيرد.
به اين ترتيب توصيه مي‌شود هنگام مكالمه، تلفن از سر و بدن دور نگه داشته شود. بعلاوه مي‌توان با محدود كردن تعداد دفعات و طول مكالمات ميزان تماس با اين وسيله را كاهش داد. از سوي ديگر از آنجا كه در بيمارستانها و فرودگاه‌ها ممكن است سيگنالهاي فركانس راديويي با ابزار الكتريكي پزشكي خاص و سيستم‌هاي رديابي تداخل پيدا كند، لذا اغلب استفاده از تلفن‌هاي همراه در اين اماكن ممنوع است.
به گزارش سايت سازمان جهاني بهداشت، طي دو هفته گذشته بررسي‌هاي زيادي براي ارزيابي اين كه آيا تلفن‌هاي همراه خطري بالقوه براي سلامتي دارند، انجام شده است ولي تاكنون هيچ آثار نامطلوبي بر روي سلامت در ارتباط با كاربرد تلفن همراه به اثبات نرسيده است.
در اين گزارش در رابطه با عوارض كوتاه مدت استفاده از تلفن همراه آمده است: گرم شدن بافت بدن ساز و كار اصلي اثر متقابل بين انرژي فركانس راديويي و بدن انسان است. بخش اعظم انرژي فركانس‌هاي تلفن همراه توسطي پوست و ديگر بافت‌هاي سطحي جذب مي‌شود كه پيامد آن افزايش اندك حرارتي در مغز يا هر عضو ديگر بدن است.
تا به حال مطالعات هيچ مدرك مستدلي دال بر آثار نامطلوب تماس با ميدانهاي فركانس راديويي بر سلامت، در سطوح پايين‌تر از امواجي كه سبب گرم شدن بافت مي‌شوند، نشان نداده‌اند. در عوض مطالعات ديگر آشكارا نشان مي‌دهند كه وقتي رانندگان در حين رانندگي از تلفن همراه استفاده مي‌كنند خطر آسيب‌هاي ناشي از تصادفات رانندگي افزايش مي‌يابد.
بنا براين گزارش، تحقيق همه‌گير شناسي در زمينه آزمايش احتمالي خطرات بلندمدت پرتوگيري از فركانس راديويي بيشتر به دنبال يافتن ارتباط بين تومورهاي مغزي و استفاده از تلفن‌هاي همراه است اما از آنجا كه بسياري از سرطانها تا سالهاي زياد پس از روش‌هايي كه منجر به تشكيل تومور سرطاني مي‌شوند، قابل تشخيص نيستند و از آنجا كه تلفن‌هاي همراه تا پيش از اوائل دهه 1990 به طور گسترده استفاده نمي‌شدند لذا در حال حاضر بررسي‌هاي همه‌گيرشناسي فقط مي‌توانند سرطانهايي را ارزيابي كنند كه در دوره‌هاي زماني كوتاه‌تر آشكار مي‌شوند اما نتايج آزمايشات در حيوانات همواره نشان داده است كه خطر ابتلا به سرطان در صورت تماس بلند مدت با ميدانهاي فركانس راديويي افزايش پيدا نمي‌كند.
كاربرد روزافزون تلفن‌هاي همراه و نبود اطلاعات درباره استفاده از اين وسيله طي دوره زماني بيش از 15 سال، در حالي كه افزايش خطر تشكيل تومورهاي مغزي از داده‌هاي فعلي به اثبات نرسيده، لزوم انجام مطالعات بيشتر روي كاربرد تلفن همراه و خطر بروز سرطان مغز را تاييد مي‌كند.
سرويس بهداشت و درمان ايسنا
