موارد مصرف: سيتارابين در درمان‌لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي‌ميلوسيتيك حاد، لوسمي ميلوژنوس حاد،لوسمي ميلوسيتيك مزمن، لنفوم حاد غيرهوچكيني در كودكان، اريترولوسمي ولنفوم هوچكيني بكار مي‌رود.
مكانيسم اثر: سيتارابين يك آنتي متابوليت‌است و در چرخه سلولي بطور اختصاصي‌در مرحله تقسيم سلولي عمل مي‌كند وباعث مهار ساخت DNA و تا حد كمي RNAو پروتئين مي‌گردد.
فارماكوكينتيك: پس از تزريق وريدي مقدارمتوسطي از اين دارو از سد خوني ـ مغزي‌عبور مي‌كند. متابوليسم آن كبدي بوده ودفع آن عمدت كليوي است.
هشدارها: سيتارابين ممكن است باعث‌كاهش فعاليت گنادها گردد كه بسته به مدت‌درمان گاهي غيرقابل برگشت مي‌باشد.
عوارض جانبي: عوارض جانبي سيتارابين‌بجز تهوع و استفراغ در صورت انفوزيون‌وريدي افزايش مي‌يابند. عوارض شايع‌شامل تب، لرز و يا گلو درد ناشي از كمبودگويچه‌هاي سفيد و عفونت است. همچنين‌خونريزي و كبودي غيرعادي ناشي ازكمي پلاكت‌ها است.
تداخل‌هاي داروئي: در صورت مصرف‌همزمان با آلوپورينول و كل شي‌سين نيازبه تنظيم مقدار دارو مي‌باشد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ شروع درمان باسيتارابين بايد در بيمارستان و تحت نظرپزشك متخصص انجام گيرد.
2 ـ مقدار مصرف بيشتر سيتارابين وتزريق سريع وريدي بجاي دفعات بيشتر وزمان آهسته‌تر تزريق استفراغ و تهوع‌بيشتري توليد مي‌كند اما عوارض خوني آن‌كمتر است.
3 ـ مصرف زياد مايعات از تجمع‌اسيداوريك در كليه جلوگيري مي‌كند.
مقدار مصرف: در درمان لوسمي‌ميلوسيتيك حاد و اريترولوسمي، به عنوان‌مقدار شروع mg/kg/day 3 از راه وريدي(بصورت انفوزيون پيوسته طي 24 ساعت‌يا در مقادير منقسم بصورت تزريق سريع‌وريدي) برااي 5-10 روز و به عنوان مقدارنگهدارند. mg/kg 1 از طريق زير جلدي 1-2بار در هفته تزريق مي‌شود. در درمان‌لوسمي مننژي 5-75 mg/m2 از اشكال قابل‌تزريق داخل نخاع دارو، در فواصل متفاوت‌از يكبار در روز بمدت 4 روز تا هر چهارروز يكبار داخل نخاع تزريق مي‌شود. اغلب30 mg/m2 هر چهار روز يكبار، تا جايي كه‌آزمايشات مايع مغزي ـ نخاعي طبيعي‌شوند، مصرف مي‌شود. پس از آن يك‌مقدار مصرف اضافي نيز تجويز مي‌گردد.
اشكال دارويي:
Injection: 100 mg
