موارد مصرف: اين دارو در درمان زيادياوليه فشارخون بهعنوان داروي كمكينارسايي احتقاني قلب، پيشگيري ازنارسايي علامتي قلبي و ايسكمي كرونر دربيماران مبتلا به اختلال عملكرد بطن چپ،مصرف ميشود.
موارد منع مصرف: اين دارو در بيماريكليوي ـ عروقي و تنگي آئورت نبايدمصرف شود.
فارماكوكينتيك: جذب گوارشي انالاپريلحدود 60 درصد است. اين دارو پس ازمتابوليسم، به متابوليت فعال تبديلميشود. اثر دارو پس از يكساعت شروعميشود و پس از 6 ـ 4 ساعت به اوج خودميرسد. اين دارو به ميزان 60 درصد ازراه كليه و 33 درصد از راه مدفوع دفعميشود.
هشدارها: اين دارو در موارد زير بايد بااحتياط فراوان مصرف شود:
سابقه آنژيوادم، زيادي پتاسيم خون، تنگيشريان كليه، پيوند كليه و عيب كار كليه.
عوارض جانبي: كاهش فشارخون،سرگيجه، سردرد، تهوع (و گاهي استفراغ)،كرامپ عضلاني، خشكي مداوم دهان،ناراحتي در گلو، تغييرات صدا و حسچشائي، التهاب مخاط دهان، سوء هاضمه،درد شكم، عيب كار كليه، افزايش پتاسيمخون، آنژيوادم، كهير، بثورات جلدي وحساسيت مفرط و اختلالات خوني بامصرف اين دارو گزارش شده است.
تداخلهاي دارويي: مصرف همزمان ايندارو با داروهاي بيهوش كننده، اثر كاهندهفشارخون را افزايش ميدهد. مصرفهمزمان اين دارو با داروهاي ضد التهابغير استروئيدي ممكن است اثر پايينآورنده فشارخون انالاپريل را كاهش دادهو خطر نارسايي كليه را افزايش يابد. درصورت مصرف همزمان اين دارو باسيكلوسپورين، خطر بروز زيادي پتاسيمخون افزايش مييابد. در صورت مصرفهمزمان انالاپريل با داروهاي مدرنگهدارنده پتاسيم و مكملهاي پتاسيم،احتمال بروز زيادي پتاسيم خون وجوددارد. همچنين داروهاي مدر ممكن استسبب افزايش اثر كاهنده فشارخونانالاپريل شوند. در صورت مصرفهمزمان ليتيم با انالاپريل، دفع ليتيم كاهشيافته و غلظت آن در پلاسما افزايشمييابد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ مصرف اين داروحتي در صورت احساس بهبودي بايدادامه يابد.
2 ـ اين دارو افزايش فشارخون را درماننميكند، بلكه آن را كنترل مينمايد. از اينرومصرف اين دارو ممكن است تا آخر عمرضروري باشد.
3 ـ از مصرف ساير داروها، بخصوصداروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخهندارند، بايد خودداري شود.
4 ـ طي مصرف اين دارو، رعايت رژيمغذايي و محدوديت مصرف سديم اهميتدارد.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: بهعنوان پايين آورندهفشارخون، ابتدا 5 ميليگرم يكبار در روزمصرف ميشود كه در صورت نياز، پس از1 يا 2 هفته بر اساس پاسخ بيمار تنظيمميگردد. مقدار مصرف نگهدارنده mg/day40 ـ 10 بهصورت مقدار واحد يا در 2 مقدارمنقسم ميباشد. براي بيماراني كه به علتدرمان قبلي با داروهاي مدر، سديم و آببدن آنها كاهش يافته، بيماراني كه درمان باداروهاي مدر را ادامه ميدهند يا بيمارانيكه نارسايي كليوي دارند، مقدار اوليه 2/5ميليگرم بايد تجويز شود. براي كنترلفشارخون اين بيماران حداقل 2 ساعت پساز مصرف مقدار اوليه (و يك ساعت ديگرپس از تثبيت فشارخون) بايد تحت نظارتباشند.
در نارسايي احتقاني قلب، ابتدا مقدار 2/5ميليگرم يك يا دو بار در روز مصرفميشود. سپس مقدار مصرف پس از 2 ـ 1هفته بر اساس پاسخ باليني تنظيم ميگردد.مقدار مصرف نگهدارنده mg/day 20 ـ 5است كه بهصورت مقدار واحد يا در 2مقدار منقسم مصرف ميشود.
در اختلال عملكرد بطن چپ، 2/5 ميليگرم2 بار در روز تا حداكثر
20 mg/day برحسب تحمل بيمار مصرفميشود. هنگام تجويز مقدار اوليه، بيماربايد به مدت حداقل 2 ساعت پس از مصرفدارو و يك ساعت ديگر پس از تثبيتفشارخون تحت نظارت باشد.
بيشينه مقدار مصرف در بزرگسالان تاmg/day 40 است.
اشكال دارويي:
Tablet : 5 mg, 20 mg