موارد مصرف: نورتريپتيلين براي درمانبيماري افسردگي و نيز شب ادراري دركودكان تجويز ميشود.
مكانيسم اثر: از طريق مهار برداشت مجددنوراپينفرين و سروتونين توسط پايانهسلول عصبي پيشسيناپسي، غلظتسيناپسي آنها را در سيستم عصبيمركزي افزايش ميدهد.
فارماكوكينتيك: اين دارو پس از تجويزخوراكي به سرعت و بطور كامل جذبميشود. داراي متابوليسم گذر اول كبدياست. راه دفع دارو كليوي است.
موارد منع مصرف: در موارد سكته قلبيآريتمي (بخصوص ايست قلبي)، حالاتمانيك و نارسائي كبدي نبايد مصرفشود.
هشدارها: در موارد زير مصرف اين دارو بااحتياط صورت گيرد:
بيماري قلبي عروقي، سابقه صرع،سالمندان، نارسايي كبدي، بيماريتيروئيد، فئوكروموسيتوم، سابقه مانيا،جنون، گلوكوم با زاويه بسته، سابقهاحتباس ادراري، الكتروشوك درمانيهمزمان و پورفيري.
عوارض جانبي: خشكي دهان،خوابآلودگي، تاري ديد، يبوست، تهوع،اشكال در ادرار كردن، عوارض قلبي ـعروقي، تداخل در فعاليت جنسي، تغييراتقند خون، افزايش اشتها و وزن از عوارضجانبي دارو هستند.
تداخلهاي دارويي: مصرف همزمان باداروهاي ضد آريتمي خطر آريتمي بطني راافزايش ميدهد. مصرف همزمان اين داروبا مهار كنندههاي آنزيم MAO باعثتحريك CNS و بالا رفتن فشار خونميگردد. اين دارو از طريق كاهش آستانهتشنج با اثر داروهاي ضد صرع، مقابلهميكند. بعضي از داروهاي ضد صرع باكاهش غلظت پلاسمايي نورتريپتيلين، اثرضد افسردگي آن را كاهش ميدهند. ايندارو اثر پايينآورنده فشار خون كلونيدينو گوانتيدين را كاهش ميدهد و در صورتقطع ناگهاني اين دو دارو، خطر افزايشفشار خون زياد ميشود.
مصرف همزمان اين دارو با فنوتيازينهاموجب افزايش عوارض جانبيآنتيموسكاريني ميشود. مصرفهمزمان اين داروها با نورآدرنالين باعثافزايش فشار خون و آريتمي ميگردد امامصرف همزمان با بيحس كنندههايموضعي حاوي آدرنالين بنظر ميرسد كهبيخطر باشد. سايمتيدين با مهارمتابوليسم اين دارو، غلظت پلاسمايي آن راافزايش ميدهد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ از قطع ناگهانيمصرف دارو پرهيز شود. در صورت نياز،كاهش مقدار مصرف بتدريج و در طول يكدوره حداقل 4 هفتهاي بايد صورت گيرد.
2 ـ در هفتههاي اول درمان به دليل افزايشتمايل به خودكشي بايد بيمار تحتنظرباشد.
3 ـ بيش از يك داروي ضد افسردگي دريك زمان نبايد تجويز شود.
4 ـ براي شروع اثرات درماني اين داروحداقل 2 هفته وقت لازم است.
5 ـ درمان سالمندان بايد با حداقل مقدارمصرف شروع شود زيرا به عوارضجانبي اين دارو حساسترند.
6 ـ به علت نيمه عمر طولاني دارو، تجويزيكباره مقادير آن در موقع خواب، كفايتميكند.
7 ـ به بيمار يادآوري شود كه در صورتبروز علائم آنتيموسكاريني به درمانادامه دهد چون به اين اثرات تا حدي تحملحاصل ميشود.
8 ـ در صورت وجود سابقه مصرف مهاركنندههاي آنزيم MAO توسط بيمار، بايددو هفته بعد از قطع آن، مصرف اين دارو راآغاز نمود.
9 ـ در صورت ضرورت مصرف داروهايمهار كننده MAO بايد حداقل يك هفته ميانقطع اين دارو و شروع مصرف دارويجديد فاصله ايجاد شود.
10 ـ اين دارو باايجاد خوابآلودگي، ممكناست بر اعمالي كه نياز به مهارت دارند مثلرانندگي، تأثير بگذارد.
مقدار مصرف: در افسردگي، درمان بامقادير كمآغاز و در صورت لزوم تاmg/day 75-100 در مقادير منقسم يا يكجاافزايش مييابد. (حداكثر مقدار مصرفmg/day 150 در بيماران بستري ميباشد).در مقادير بيش از mg/day 100 اندازهگيريغلظت پلاسمايي بايد انجام شود. در بالغينو سالمندان 30-50mg/day به صورتمنقسم مصرف ميشود.
در شب ادراري، كودكان 7 ساله، 10ميليگرم، 8-11 ساله 10-20 ميليگرم،بيش از 11 سال 25-35 ميليگرم در شبمصرف ميشود. حداكثر طول مدتمصرف 3 ماه ميباشد.
اشكال دارويي:
Capsule/Scored Tablet (As HCI): 10 mg,25 mg