موارد مصرف: ترازودون براي درمان‌افسردگي بخصوص وقتي تسكين لازم‌باشد تجويز مي‌شود.
مكانيسم اثر: اين دارو برداشت مجددسروتونين به داخل پايانه عصبي را مهارمي‌كند و در نتيجه سروتونين مدت زمان‌بيشتري گيرنده‌هاي خود را تحريك‌مي‌كند.
فارماكوكينتيك: اين دارو از طريق خوراكي‌جذب متغير دارد. نيمه عمر پلاسمايي آن4-9 ساعت است. در كبد متابوليزه شده وداراي متابوليت فعال مي‌باشد. 95 درصدبه پروتئين‌هاي پلاسما متصل مي‌شود.
موارد منع مصرف: در صورت وجود سكته‌اخير قلبي، آريتمي، بيماري شديد كبدي،فاز مانيك افسردگي دو قطبي نبايد مصرف‌شود.
هشدارها: 1 ـ در موارد زير اين دارو بااحتياط مصرف شود:
بيماري قلبي، سابقه صرع، سالمندان،نارسايي كبدي، بيماري تيروئيد،فئوكروموسيتوم، سابقه مانيا، سايكوز،گلوكوم با زاويه باريك، سابقه احتباس‌ادراري، درمان همزمان با شوك الكتريكي،پورفيري.
2 ـ از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايداجتناب شود.
3 ـ اين دارو با ايجاد خواب‌آلودگي دراعمالي كه نياز به دقت دارند مثل رانندگي،اختلال ايجاد مي‌كند.
4 ـ اگر با مصرف اين دارو نعوظ مداوم‌بروز كرد، مصرف دارو بايستي بلافاصله‌متوقف گردد.
عوارض جانبي: خشكي‌دهان،خواب‌آلودگي،تاري ديد، اختلال در تطابق و افزايش فشارداخل چشم، يبوست، تهوع، اشكال در ادراركردن، تعريق، نعوظ مداوم، بثورات جلدي،لرزش دست، كهير، اختلالات رفتاري(بخصوص در كودكان)، هيپومانيا، توهم(بخصوص در سالمندان)، افزايش اشتها،تغيير وزن، تشنج، اختلالات حركتي وديسكنزي، تب، آگرانولوسيتوز، لوكوپني،ائوزينوفيلي، ترومبوسيتوپني،هيپوناترمي و اختلال در عملكرد كبد ازعوارض جانبي دارو هستند.
تداخل‌هاي دارويي: اين دارو با اثر ضدتشنجي داروهاي ضد صرع مقابله مي‌كندولي اثر سداتيو داروهاي ضد اضطراب وخواب‌آور را افزايش مي‌دهد. مصرف‌همزمان اين دارو با داروهاي ضدافسردگي مهار كننده آنزيم‌مونوآمينواكسيداز موجب تحريك سيستم‌اعصاب مركزي و افزايش فشار خون‌مي‌گردد.
نكات قابل توصيه: 1 ـ قطع مصرف اين داروبايد بتدريج انجام شود.
2 ـ مصرف اين دارو بايد حداقل 2 هفته پس‌از قطع مصرف داروهاي ضد افسردگي‌مهار كننده آنزيم مونوآمينواكسيدازشروع شود. با اين وجود حداقل يك هفته‌پس از قطع مصرف اين دارو، مي‌توان‌مصرف ساير داروهاي ضد افسردگي راآغاز نمود.
مقدار مصرف: در ابتدا 150 ميلي‌گرم(سالخوردگان 100 ميلي‌گرم) در روز درمقادير منقسم بعد از غذا يا بصورت يكجاهنگام خواب مصرف مي‌شود كه درصورت نياز تا mg/day 300 قابل افزايش‌است. در بيماران بستري حداكثر
600 mg/day در مقادير منقسم مصرف‌مي‌شود.
اشكال دارويي:
Tablet: 50 mg
